×
COVID-19: wiarygodne źródło wiedzy

Jak pomóc osobie z anoreksją?

Pytanie nadesłane do redakcji

Koleżanka z liceum od dawna marzy o tym, by być modelką, więc ciągle się odchudza, ćwicząc i stosując różne diety. Ostatnio ze znajomymi zauważamy, że jest już za chuda, ale nie da się jej tego wytłumaczyć. Denerwuje się, jak jej o tym mówimy albo nas wyśmiewa. Tyle się ostatnio mówi o anoreksji, że zaczęliśmy się o nią martwić. Jak jej możemy pomóc?

Odpowiedziała

Dr n. med. Joanna Borowiecka-Kluza
Specjalista psychiatra
PSYCHE-med
Poradnia psychiatryczno-psychologiczna, Kraków

Anoreksja (jadłowstręt psychiczny) należy do zaburzeń odżywiania i pojawia się najczęściej u dziewcząt w okresie pokwitania i młodych kobiet, znacznie rzadziej u chłopców. Utrata wagi jest celowa, narzucona przez dążenie do zmniejszenia masy ciała do wartości, która wynosi co najmniej 15% poniżej oczekiwanej normy dla danego wieku i wzrostu (wskaźnik BMI spada poniżej 17,5–18,0 kg/m2).

Jednocześnie osoba odchudzająca się ma zaburzone wyobrażenia o swoim ciele, nieprawidłowo ocenia własny wygląd, a towarzyszy temu silny lęk przed przybraniem na wadze.

Objawy anoreksji to m.in.:

  • ciągłe ograniczanie jedzenia
  • stosowanie leków tłumiących łaknienie
  • prowokowanie przeczyszczenia i/lub wymiotów
  • wyczerpujące ćwiczenia fizyczne.

W miarę trwania procesu chorobowego mogą wystąpić dodatkowo zaburzenia somatyczne (m.in. zanik miesiączkowania spowodowany zaburzeniami hormonalnymi). Anoreksję należy leczyć, ponieważ w miarę jej rozwoju staje się chorobą śmiertelną.

Przebieg anoreksji warunkuje bardzo wiele czynników, które można dokładnie ocenić w trakcie konsultacji psychologicznej i/lub psychiatrycznej. Specjalista powinien zaproponować danej osobie dalsze sposoby leczenia: przede wszystkim psychoterapię zaburzeń odżywiania, a czasami także farmakoterapię (przy współwystępujących innych objawach, np. depresyjnych).

Nawet w przypadku wątpliwości, „czy to już jest anoreksja”, warto motywować daną osobę do konsultacji u psychologa i/lub psychiatry, najlepiej zajmujących się zaburzeniami odżywiania, np. podając jej kontakt (nazwisko, adres, telefon) do konkretnego specjalisty/specjalistów.

Jeśli osoba wymagająca pomocy nie ukończyła jeszcze 18. roku życia, w takiej konsultacji powinni brać udział rodzice. Osoba powyżej 16. roku życia musi wyrazić zgodę na taką konsultację i ewentualne późniejsze leczenie. W przypadku, gdy dana osoba nie ukończyła 18. roku życia zgodę muszą wyrazić także rodzice. Niemożliwe jest (z wyjątkiem zaawansowanej postaci anoreksji z innymi objawami psychicznymi i współwystępującym zagrożeniem życia) doprowadzenie do konsultacji i leczenia takiej osoby bez jej zgody.

14.03.2012
Inne pytania
  • Kandydoza jelita grubego
  • Co mogę jeść po usunięciu woreczka żółciowego?
  • Kreatyna – działania niepożądane
  • Produkty zalecane osobom z dną moczanową
  • Tłuszcze zwierzęce i roślinne w diecie
Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta