Pytanie nadesłane do redakcji
Leczę się na nadciśnienie tętnicze, łykam codziennie 1 tabletkę Bisocardu 5 mg i Tertensif 1,5 mg. Niestety do tego doszedł wysoki poziom trójglicerydów (8,19 mmol/l) i dostałem Simvacard 10 mg, brałem go przez miesiąc. Zrobiłem znowu badania i niestety poziom wzrósł aż do 16,74 mmol/l. Lekarz przepisał mi Simvacard 20 mg i mnie skierował na badania do szpitala, niestety nie zostałem przyjęty, jak to pani doktor powiedziała „Jak byśmy każdego z czymkolwiek podwyższonym przyjmowali, to nie byłoby miejsc w szpitalu”. Przeszedłem na dietę, zaczynam się więcej ruszać i chciałbym się dowiedzieć, co mogę jeszcze zrobić, żeby poziom trójglicerydów był niższy? Proszę o jakieś sugestie.
Odpowiedziała
dr hab. med. Teresa Nieszporek
Katedra i Klinika Nefrologii, Endokrynologii i Chorób Przemiany Materii
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Podwyższone stężenie trójglicerydów może być uwarunkowane predyspozycją genetyczną, ale też często zaburzenie to występuje u osób otyłych, chorych na cukrzycę typu 2, przewlekłą chorobę nerek i niedoczynność tarczycy. Do podwyższenia stężenia trójglicerydów mogą też przyczynić się niektóre leki, w tym leki przeciwnadciśnieniowe, takie jak beta-adrenolityki starszej generacji i leki moczopędne z grupy tiazydów.
Podstawowym zaleceniem w leczeniu hipertriglicerydemii jest modyfikacja stylu życia polegająca na zastosowaniu odpowiedniej diety, zmniejszeniu masy ciała oraz zwiększeniu aktywności fizycznej. Należy również całkowicie zaniechać picia alkoholu. Zaleca się dietę z dużym ograniczeniem węglowodanów, w szczególności cukrów prostych. Można jednocześnie zwiększyć spożycie tłuszczów, ale głównie tłuszczów zawierających jednonienasycone kwasy tłuszczowe oraz zastosować suplementację wielonienasyconych kwasów tłuszczowych (oleje rybne).
Chorzy ze znacznie zwiększonym stężeniem trójglicerydów w osoczu są szczególnie narażeni na wystąpienie ostrego zapalenia trzustki. U osób ze zwiększonym stężeniem trójglicerydów, niezależnie od leczenia dietetycznego konieczne jest najczęściej leczenie farmakologiczne, które powinno być ustalane indywidualnie i zależy od współistniejących innych zaburzeń lipidowych. Diagnostykę i leczenie zaburzeń lipidowych, w tym triglicerydemii prowadzi się najczęściej ambulatoryjnie, znacznie rzadziej konieczna jest hospitalizacja. Największe doświadczenie w leczeniu takich zaburzeń mają Poradnie Chorób Metabolicznych.
W opisanym przypadku bardzo słusznym zaleceniem jest modyfikacja stylu życia (dieta, aktywność fizyczna). Należałoby również rozważyć zmianę stosowanych aktualnie leków obniżających ciśnienie na preparaty, które nie mają wpływu na stężenie lipidów w osoczu. Ze względu na duże stężenie trójglicerydów, niezależnie od modyfikacji stylu życia prawdopodobnie będzie konieczne leczenie farmakologiczne.