Jarmuż – właściwości odżywcze

Na wielu stronach internetowych można przeczytać, że jarmuż to „panaceum” i pomaga na „wszystko”? Co istotnie w nim jest i czy rzeczywiście warto włączyć go do diety?

Jarmuż należy do rodziny kapustowatych, do której zalicza się ponadto: brokuły, kalafiory, brukselkę, kalarepę i różne kapusty (m.in. włoską, pekińską i głowiastą).

Te grupę warzyw – wśród nich także jarmuż — wyróżnia duża zawartość wykazujących działanie przeciwnowotworowe glukozynolanów. Efekt ochronny wywierają nie tyle glukozynolany, co produkty ich hydrolizy, zwłaszcza sulforafan. Związek ten działa przeciwnowotworowo dzięki możliwości zapobiegania uszkodzeniom DNA oraz eliminacji komórek zmienionych nowotworowo. Podkreśla się także, że sulforafan wykazuje wielokierunkowe działanie na różnych etapach kancerogenezy.

W piśmiennictwie naukowym dostępne są także pojedyncze prace oceniające wpływ spożycia jarmużu na czynniki ryzyka rozwoju chorób sercowo-naczyniowych.

W jednej pracy, opublikowanej w 2008 roku, koreańscy naukowcy oceniali wpływ spożycia soku z jarmużu na wybrane czynniki ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Badaniem objęto grupę 32 mężczyzn z hipercholesterolemią. Jak się okazało, po 3 miesiącach codziennego spożywania 150 ml soku z jarmużu u badanych stwierdzono wzrost stężenia HDL o 27% i zmniejszenie stężenia cholesterolu frakcji LDL o 10%.

W 2015 roku ukazała się kolejna publikacja koreańskich naukowców. Tym razem 86 chorych na nadciśnienie tętnicze otrzymywało przez 6 tygodni 300 ml soku z jarmużu. Celem badania była ocena, czy codzienne spożycie soku z jarmużu może wpływać na ciśnienie tętnicze, stężenie glukozy oraz parametry lipidowe. Dodatkowo sprawdzono, czy zmiany te mogą być spowodowane polimorfizmem S1 i T1 S-transferazy glutationowej, enzymu odgrywającego ważną rolę w detoksykacji. Po 6 tygodniach u chorych zaobserwowano znaczący spadek ciśnienia tętniczego niezależnie od polimorfizmu. Z kolei zmiany w profilu lipidowym (zmniejszenie stężenia LDL i zwiększenie HDL) zaobserwowano wyłącznie u tych pacjentów, którzy prezentowali genotyp GST T1. U osób o genotypie GST M1 odnotowano zmniejszenie stężenia glukozy po suplementacji sokiem z jarmużu.

Powyższe prace, choć przeprowadzone w niewielkiej grupie pacjentów, wskazują na korzyści zdrowotne związane ze spożyciem jarmużu. Działanie takie jest efektywne, jeśli jarmuż stanowi jeden z elementów zdrowej i zróżnicowanej diety. Pamiętajmy, że wszystkie warzywa są zdrowe i to właśnie one, wraz z owocami, powinny stać się podstawą codziennego jadłospisu.