Zanim rozpoczniesz dietę warto sprawdzić, czy rzeczywiście potrzebujesz się odchudzać. Aby proces ten przeprowadzić w sposób właściwy i bez szkody dla zdrowia, sprawdź, jak duży jest to problem.
Fot. pixabay.com
Czy wystarczy zgubić kilka kilogramów? A może wartość BMI świadczy już o otyłości? W obliczeniu Twojego BMI pomoże Ci kalkulator zamieszczony poniżej. Niezależnie od wyniku jaki otrzymasz - zacznij działać. Zaplanuj kolejne kroki. Zapoznaj się z informacjami zamieszczonymi w zakładkach poświęconych zasadom zdrowego żywienia i dietom.
Aby proces odchudzania zakończył się sukcesem, zapoznaj się także z radami psychologa. Artykuły te podpowiedzą między innymi jak budować motywacje do zmian. Przydatne są także rady dietetyka, który w sposób praktyczny przedstawi jak już drobne zmiany mogą przyczynić się do spadku wagi. Przede wszystkim - bądź wytrwała/wytrwały.
Jak ocenić swój wskaźnik masy ciała?
Wskaźnik masy ciała (body mass index – BMI) można obliczyć, dzieląc masę ciała wyrażoną w kilogramach przez wzrost wyrażony w metrach do kwadratu (kg/m2).
Na przykład BMI osoby o masie ciała 60 kg, mającej 160 cm wzrostu wynosi: 60/160 = 23,4 kg/m2. Korzystając z naszego kalkulatora możesz szybko obliczyć swój BMI, wpisując w odpowiednie pola swoją aktualną masę ciała (w kg) i wzrost (w cm).
Interpretacja uzyskanego wyniku jest następująca:
- zakres 18,5–25 kg/m2 oznacza masę ciała w normie
- 25–30 kg/m2 nadwagę
- wartość wskaźnika powyżej 30 kg/m2 wskazuje na otyłość.
<18,5 Niedowaga |
18,5–25 Norma |
25–30 Nadwaga |
>30 Otyłość |
Sprawdź swój obwód talii – czy to jest potrzebne?
Badania epidemiologiczne wskazują, że najważniejszą rolę w ocenie ryzyka wystąpienia chorób towarzyszących otyłości stanowi ocena rozmieszczenia tkanki tłuszczowej.
Najbardziej niekorzystne dla zdrowia jest nagromadzenie tłuszczu w jamie brzusznej. Otyłość tego typu znacznie częściej wiąże się z ryzykiem wystąpienia zaburzeń gospodarki węglowodanowej (insulinooporności, hiperinsulinemii, cukrzycy typu 2), miażdżycy i innych chorób sercowo-naczyniowych.
Obecnie uważa się także, że tkanka tłuszczowa jest nie tylko rezerwuarem energii ale także w sposób aktywny uwalnia tzw. cytokiny prozapalne odpowiedzialne za powstawanie miedzy innymi powikłań naczyniowych w przebiegu cukrzycy typu 2.
Ryc. Aby ocenić otyłość brzuszną wystarczy dokonać pomiaru obwodu pasa w połowie odległości między dolnym brzegiem łuku żebrowego i górnym grzebieniem kości biodrowej
Praktycznym wskaźnikiem określającym ilość tłuszczu brzusznego jest obwód talii, który u kobiet w populacji europejskiej powinien wynosić poniżej 80 cm, a u mężczyzn poniżej 94 cm. Obwód talii mierzy się w połowie odległości między dolnym brzegiem żeber, a górnym brzegiem grzebienia kości biodrowej.
Wskaźnik talia/biodra
Innym pomiarem służącym ocenie rozmieszczenia tkanki tłuszczowej jest wskaźnik talia/biodra (waist to hip ratio - WHR). Oblicza się go, gdy BMI>25.
Otyłość brzuszną (inaczej androidalną, wisceralną) rozpoznajemy gdy wskaźnik WHR (obwód pasa podzielony przez obwód bioder) u kobiet jest równy lub większy 0,8, a u mężczyzn równy lub większy 1.
W przypadku gdy wskaźnik WHR u kobiet jest mniejszy niż 0,8, a u mężczyzn mniejszy niż 1, rozpoznaje się otyłość pośladkowo-udową (inaczej gynoidalną). Obwód bioder powinno się mierzyć na wysokości krętarza większego kości udowej.
Zawartość wody i tłuszczu w organizmie
Woda stanowi około 60% masy ciała i jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Bierze udział w termoregulacji - na skutek pocenia organizm pozbywa się nadmiaru ciepła. Należy pamiętać, że jest niezbędna do utrzymania odpowiedniej objętości i ciśnienia tętniczego krwi. Transportuje niezbędne substancje pokarmowe oraz tlen do wszystkich komórek ciała, a także uczestniczy w usuwaniu z organizmu szkodliwych produktów przemiany materii. Należy pić około 2 litrów płynów dziennie, głównie naturalne wody mineralne niegazowane.
Średnia ilość tkanki tłuszczowej u kobiet powinna wynosić od 25–30%, a w przypadku mężczyzn 18–24%. Wbrew potocznym sądom, zbyt niski poziom tkanki tłuszczowej w organizmie także nie jest korzystny. Tkanka tłuszczowa stanowi bowiem materiał energetyczny, bierze udział w przemianach metabolicznych i hormonalnych, ochrania narządy wewnętrzne i pozwala utrzymać stałą ciepłotę ciała.