Zalecenia dotyczące sposobu zwiększania aktywności fizycznej u osób zdrowych, chorujących przewlekle oraz u kobiet w ciąży.
Fot. pixabay.com
Korzystna rola porady lekarskiej przed rozpoczęciem lub zwiększeniem poziomu aktywności fizycznej u osób zdrowych lub z chorobami przewlekłymi nie została jak dotąd potwierdzona.
Osoby bez rozpoznanej choroby przewlekłej (jak cukrzyca, choroby serca, choroba zwyrodnieniowa stawów), które nie odczuwają objawów (takich jak ból lub ucisk w klatce piersiowej, zawroty głowy lub ból stawów) nie wymagają konsultacji lekarskiej przed rozpoczęciem aktywności fizycznej.
Osoby wyjściowo nieaktywne, które stopniowo zwiększają poziom swojego wysiłku do umiarkowanej intensywności nie wykazują zwiększonego ryzyka nagłych zdarzeń sercowych i charakteryzują się bardzo małym ryzykiem urazów kości, mięśni i stawów. Osoby, które są zwykle aktywne i wykonują wysiłek o umiarkowanej intensywności, mogą zwiększyć jego poziom do dużej intensywności bez konieczności konsultacji lekarskiej. Osoby, u których taki wzrost poziomu intensywności spowodował wystąpienie nowych objawów, powinny skonsultować się ze swoim lekarzem.
W trakcie porady lekarz może przekazać użyteczne wskazówki dostosowane indywidualnie aby zredukować ryzyko urazów. Konsultacja taka polecana jest zwłaszcza osobom chcącym rozpocząć aktywność fizyczną o dużej intensywności, ponieważ ryzyko takiej aktywności jest istotnie większe niż aktywności o umiarkowanej intensywności.
Choroby przewlekłe mogą wpływać na wybór odpowiedniego rodzaju i ilości aktywności fizycznej. Osoby odczuwające objawy tych chorób powinny pozostawać pod stałą kontrolą lekarską. W porozumieniu z lekarzem mogą opracować plan aktywności fizycznej dobrany do ich indywidualnego stanu zdrowia i stopnia wytrenowania. Przy zachowaniu odpowiednich środków ostrożności wysiłek o umiarkowanej intensywności jest u takich osób uznawany za bezpieczny i korzystny dla zdrowia. Przykładem odpowiednich środków ostrożności jest uważny dobór obuwia i częsta kontrola stężenia glukozy u aktywnych osób chorych na cukrzycę.
Kobiety w ciąży lub w okresie połogu powinny pozostawać pod stałą opieką lekarską. Wysiłek fizyczny o umiarkowanej intensywności jest uznawany za bezpieczny w czasie prawidłowo przebiegającej ciąży. Kobieta w ciąży i w okresie bezpośrednio po porodzie powinna jednak zasięgnąć porady lekarskiej na temat sposobu dostosowania ilości i rodzaju aktywności fizycznej.
W czasie ciąży kobieta powinna unikać:
- aktywności, która wymaga leżenia na plecach po I trymestrze ciąży
- wykonywania aktywności o zwiększonym ryzyku upadku lub urazu brzucha, np. sport kontaktowy, jazda konna, piłka nożna, koszykówka, jazda na nartach.
Na podstawie:
2008 Physical Activity Guidelines for Americans
